توضیحات
|آنچه مسلم است، عشق تنها امید ماست. عشق از زندگی تازه سرچشمه می‌گیرد، از مرگ.|
آن لاموت در کتاب بی‌آنکه بدانیم چگونه: تکه هایی در باب عشق، به روایتِ تأملات شخصی و عمیق خود درباره‌ی معنای عشق در جریانِ زندگی روزمره می‌پردازد. او عشق را نه مفهومی انتزاعی بلکه نیرویی شفابخش، ملموس و جاری میان روابط انسانی و تجربه‌های ساده‌ی روزانه می‌داند. لاموت با نگاهی مهربان و گاهی طنزآمیز، از گفتگوهای کوتاه با غریبه‌ها، حمایت از بی‌خانمان‌ها و لحظات کوچک اما عمیقی می‌نویسد که به زندگی معنا می‌دهند. نویسنده که خود نیز درگیر ناکامی‌ها، ترس‌ها و ناپایداری‌های زندگی است، نشان می‌دهد که چطور پذیرش آسیب‌پذیری و باز بودن قلب در برابر ناشناخته‌ها، می‌تواند راهی برای یافتن عشق و امید در تاریک‌ترین لحظات باشد.
از متن کتاب
«از دست دادن عشق منشأ اغلب رنج‌هاست، و پس از آن همین عشق رنج را دگرگون می‌کند به ژرفنا، شفقت و موهبت بزرگ و دردناک فروتنی. من هرگز این را دوست نداشته‌ام. یک روز، و گاهی یک ساعت، زمان لازم است تا عشق کار خودش را بکند و ما را از ورطۀ سختی‌ها عبور دهد، سرپا کند و غبار از سرورویمان بزداید. عشق به ما فرصت می‌دهد تا بشویم همانی که از بدو تولد قرار بوده باشیم…»
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.