توضیحات
|سخن فیلسوفی که درمانی برای رنجهای بشر عرضه نمیکند، پوچ است.|
انسان امروزی محکوم به آن است که به این نتیجه برسد: شادمانی بهمعنای نوعی آرامش روانی و دوری از عذابهای فکری است. سلرز با بهرهگیری از نظریات اپیکور، به این نتیجه میرسد که اغلب افراد تصور اشتباهی دربارۀ مفهوم لذت دارند و به آن از بُعد جسمانی مینگرند، درحالیکه لذت اپیکور در مواردی چون همنشینی با دوستان تعریف میشود.
از متن کتاب
«این وحشت و تاریکی ذهن را با پرتوهای آفتاب و نور ناپایدار روز نمیتوان زدود، بلکه تنها با فهم صُوَر بیرونی و نحوۀ عمل درونی طبیعت میتوان چنین کرد.»
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.