توضیحات

داستان دربارۀ شش ماه آخر زندگی اشتفان سوایگ، نویسندۀ مطرح اتریشی، است که به‌دلیل جنگ جهانی دوم و کشتار یهودیان همراه با همسرش مجبور به ترک وطن شده. آن‌ها ابتدا به لندن و بعد به نیویورک می‌روند، اما به‌دلیل مشکل تنفسی لُته، همسر اشتفان، به‌اجبار پتروپولیسِ برزیل را برای سکونت انتخاب می‌کنند. در طول سکونتشان تمام فکر و ذکر سوایگ به وطن و شرایط بحرانی آنجا مشغول است. غم غربت، آسودگی خاطر و قلم نویسندگی‌اش را از او گرفته و او را به آدمی افسرده بدل کرده است. حتی با پایان جنگ و دیدن جشن و شادی مردم هم حال‌وروز خوبی ندارد، چون از آیندۀ جهان مطمئن نیست و ناامید شده. او که به نظر می‏رسد زمان مرگش را حدس زده، در آخرین روزهای عمرش بدون تحمل کوچک‌ترین درد جسمانی به استقبال پایان خود می‌رود.

نظر یکی از مخاطبان دربارۀ کتاب: «این رمان داستان واقعی نویسنده‌ای را توصیف می‏کند که گذشته برایش زنده‏تر از حال است و نویسنده احساسات و عواطف اشتفان را ماهرانه به تصویر می‏کشد؛ به‌گونه‏ای که خواننده به‌سادگی توان همدلی با او را پیدا می‏کند.»