هتل دولاک: روایتی از جنگ با خویشتن

هتل دولاک

رمان هتل دولاک اثر آنیتا بروکنر که به تازگی در نشر خوب منتشر شده، داستان زنی رمان‌نویس به نام «ایدث هوپ» است؛ این نویسنده‌ی رمان‌های عاشقانه پس از تحولات ناخواسته و نابسامانی‌هایی که در زندگی‌اش پشت سر می‌گذارد، به هتل دولاک در کشور سوئیس می‌رود و برای مدتی در آنجا ساکن می‌شود. او پس از رابطه‌‌ی مخفیانه‌ با مردی متأهل، از همسرش جدا و توسط دوستانش طرد می‌شود.

ایدث پس از تجربه‌ی این رابطه، به توصیه‌ی دوستانش و با هدفِ زدودن گناهانش تصمیم به سفری می‌گیرد تا نفس خود را بیازماید، از گذشته عبرت بگیرد و به زنی بی‌گناه تبدیل شود.

کتاب هتل دولاک ماجرای سفر درونی ایدث و چالش‌های هویتی او و کنارآمدن با گذشته‌اش است. داستان زنی سرخورده و ناکام‌مانده از روابط عاشقانه و زناشویی که به هتلی پناه گرفته و سیر تحولاتش را رقم می‌زند…

فضای آرام هتلی که ایدث در آن اقامت گرفته دغدغه‌های هویتی‌اش را بیش‌ازپیش پررنگ می‌کند؛ تا جایی که از خودش بپرسد کیست و با زندگی خود چه کرده است.

مسائل اجتماعی و روانشناختی مطرح‌‌شده در هتل دولاک

هتل دولاک پیرنگی رازآلود و در عین حال عاطفی دارد. قهرمان داستان، برای گریز از روزمرگی‌ها و ناخرسندی‌های زندگی به هتلی پناه می‌برد، اما پیشامدهایی مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهد. در واقع نویسنده از معضلات اجتماعیِ انسان امروزی وام گرفته و مسائل روانشناختی چون خشونت خانوادگی، خیانت، شهوترانی و … را دست‌مایه‌ی داستانش قرار داده و اثری خلق کرده تامل‌برانگیز و خواندنی. موضوعاتی که همزمان با دغدغه‌ی انسان مدرن برای حفظ آبرو و شرافت در زندگیِ امروزی بسیار پررنگ و پراهمیت محسوب می‌شوند…

در واقع می‌توان گفت خطاها و اشتباه‌های شخصیت‌های داستان همان مشکلاتی را منعکس می‌کنند که بشر در طول تاریخ با آنها دست‌و‌پنجه نرم کرده و هنوز با آنها درگیر است.

 

هتل دولاک، برنده‌ی جایزه‌ی بوکر ۱۹۸۴

این اثر شگفت‌انگیز برای نویسنده‌اش جایزه‌ی بوکر را به ارمغان آورد و جایگاه او را در میان نویسندگان آینده‌دار تثبیت کرد. او با پرهیز از زیاده‌گویی و روایتی پرکشش، داستانی خلق کرده که خواننده را تا پایان پای داستان نگه می‌دارد؛ و این رمز موفقیت کتاب است.

آنیتا بروکنر که نویسنده‌ای خوش‌ذوق و صاحب سبک است، در کتاب هتل دولاک نیز از انتخاب واژگانی پربار و منحصربه‌فرد و نکات کنایه‌آمیز و تمثیل‌های ادبی غافل نبوده.

از ویژگی‌های برجسته‌ی قلم بروکنر در این کتاب می‌توان به شخصیت‌سازی درخشان او اشاره کرد. این نویسنده‌ی توانا و خوش‌فکر، با هنرمندی، زندگی شخصی‌اش را به داستان تزریق کرده و با خلق شخصیت‌های واقعی به آن حیات بخشیده است.

بازی‌های ادبی در رمان درخشان بروکنر

یکی دیگر از نکاتی که رمان هتل دولاک را به اثری خواندنی تبدیل کرده، به بازی‌گرفتن صناعات ادبی است؛ایدث (شخصیت اصلی داستان) که به خاطر خیانت به همسرش از محیطی به محیط دیگر رانده شده، با مردی وارد رابطه می‌شود که همسرش را به خاطر خیانت طلاق داده و خود نیز مردی زنباره و خیانتکار است؛ از همه زیباتر زمانی‌ست که ایدث برای فرار از این مشکل، دوباره به معشوقه‌اش پناه می‌برد و باعث می‌شود او نیز به خیانت به همسرش ادامه دهد. این چرخه‌ی سرگردانِ اتفاقات، بار کنایی داستان را بالا برده و به جذابیت هر چه بیشتر آن کمک می‌کند.

عنصر پارادوکس در رمان هتل دولاک

نکته‌‌ی دیگر‌ی که حائر اهمیت است، اسم و فامیلی شخصیت اصلی داستان یعنی «ادیث هوپ» است هوپ با معادل معنایی «امید» برای شخصیتی که ناامیدی و یأس سراسر زندگی‌اش را فرا گرفته، پارادوکس زیبا و هوشمندانه‌ای‌ست. علاوه بر‌این ایدث به امیدِ تحققِ هدفی متعالی به هتل دو لاک رفته که جستجوی آرمان را به تصویر می‌کشد و رگه‌هایی از امید را در دل سیاهی‌های ناامیدی قلبی وی نشان می‌دهد.

به عبارتی امیدِ ناامید قصه‌ی بروکنر (ایدث هوپ) همزمان نماینده‌ای دوجانبه از معصومیت و شرارت است. عنصر پارادوکس همیشه جزء عناصری بوده که به داستان‌های روایی جذابیت ویژه‌ای بخشیده؛ و این مسئله حتی در خاطراتی که مردم به طور روزمره برای هم تعریف می‌کنند هم مشهود است. در کنار این امر، زمانی که شخصیت داستانی بتواند به خوبی ملغمه‌ای از خیر و شر را در ظاهر و باطن یک فرد نشان دهد، این امید وجود دارد که با قصه‌ای موفق و خواندنی طرف هستیم. با توجه به نکات ذکرشده، هتل دولاک را می‌توان با آثار بزرگی چون نمایشنامه‌ی اهمیت ارنست‌بودن (یا اهمیت جدی‌بودن) و رمان تصویر دوریان گرِی از اسکار وایلد مقایسه کرد. از لحاظ سبک نوشتار هم می‌توان این نویسنده را در مقام قیاس با قلم وایلد قرار داد.

هتل دولاک: کتابی که تا صد سال دیگر با لذت می‌خوانید

کتاب هتل دولاک که در سال ۱۹۸۴ جایزه‌ی بوکر را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد، با نقدها و نظرات مثبتی همراه بوده است. وبسایت آمازون این رمان را توصیفِ زندگیِ زن نویسنده‌ای می‌داند که در جستجوی معنای زندگی و شناختن مزایا و کاستی‌های آن به جنگ با پندار و کردار خود می‌رود؛ و در این راه برای مواجه‌شدن و پذیرفتن شکست عاطفی و مصائب حرفه‌ی خود با مشکلاتی روبه‌رو می‌شود.

اسپکتِیتور با اشاره به جذابیت این رمان نوشت: «کلاسیک…کتابی که تا صد سال دیگر با لذت خوانده خواهد شد.»

آبزِروِر در ستایش این رمان نوشت: «هتل دولاک رمانی‌ست که با رعایت آداب و رسوم موقر ادبی نوشته شده و قلب خواننده را تسخیر می‌کند.»

 

هتل دولاک

کتابی که یک لحظه هم رهایش نمی‌کنید

کتاب هتل دولاک با پانزده هزار رأی، نمره‌ی ۳.۵۸ را از کاربران سایت جهانی گودریدز دریافت کرده است.

یکی از کاربران این سایت نوشته: «از همان لحظه‌ای که توصیف ایدث از اتاقش در هتل را خواندم، می‌دانستم که این کتاب را دوست خواهم داشت…و حدسم درست بود و انتظارم برآورده شد. نکته‌ی جالب این بخش از کتاب این است که بروکنر با شوخ‌طبعی ظریف و پنهانی آن را پیش می‌برد، به طوری که ممکن است شما آن را از دست بدهید.»

 

آنیتا بروکنر، یکی از برترین داستان‌نویسان معاصر

لیترِری ری‌ویو در ستایش آنیتا بروکنر نوشته است: «او یکی از نویسندگان برتر داستان معاصر است.»

آنیتا بروکنر نویسنده‌ی فقید انگلیسی است که در سال ۲۰۱۶ و در سن ۸۸ سالگی از دنیا رفت. او که از پدر و مادری مجار و یهودی به دنیا آمده بود، به همراه خانواده‌اش و به دلیل جنگ جهانی دوم و فرار از دست نازی‌های آلمان به بریتانیا مهاجرت کرد. بروکنر در جوانی به مقاله‌نویسی و نقد ادبی و همچنین تدریس دانشگاهی می‌پرداخت. در سال ۱۹۸۱ و در سن ۵۱ سالگی اولین رمان خود تحت عنوان شروعی در زندگی را نوشت. بعد از آن به طور میانگین سالی یک رمان به چاپ رساند. این نویسنده‌ی انگلیسی بیشتر به خاطر صاحب‌سبک‌بودن محبوب بوده و منتقدان بزرگ او را یک استایلیست می‌دانستند. جان‌مایه‌ی اصلی رمان‌های او بیشتر مسائلی چون شکست عاطفی و دشواری‌های پیداکردن جایگاهِ اجتماعی افراد هستند.

اکثر داستان‌های بروکنر به زندگی زنانی موجه از طبقه‌ی اجتماعی متوسط می‌پردازند که با تنهایی و ناامیدی در عشق دست‌وپنجه نرم می‌کنند. همچنین اکثر کاراکترهایی که او خلق کرده فرزندانی از خانواده‌های اروپایی هستند که به بریتانیا مهاجرت کرده‌اند؛ و البته شمار زیادی از آنها یهودی‌اند. بروکنر هرگز ازدواج نکرد و تا زمانی که پدر و مادرش زنده بودند از آن‌ها مراقبت و نگهداری می‌کرد.

«هتل دو لاک» رمان چهارم اوست که در همان سال انتشار برنده‌ی جایزه‌ی بوکر، معتبرترین جایزه‌ی ادبی بریتانیا شد.

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *